This article could not be published in the same newspaper, which published the lies. In fact, noone of the 3 main redactors of the newspaper ever answered my e-mails. And we talk about democratic Europe...
Therefore, I publish the article here. In Dutch.
LEUVEN: Het antwoord op de voortgaande
disinformatie over de amokmaker. Het
laatste artikel dateert 30.10.2013 – “Vermeende amokmaker opnieuw uit kerk
geweerd” on http://www.nieuwsblad.be
Wanneer worden
schapen wolven en vallen ze hun herder aan?
Het kan gebeuren
in een horror film of in een nachtmerrie. Maar nee, het gebeurt dagelijks rond
u en mij en wij schenken er geen aandacht aan. Wanneer we de dode lichamen niet
op de grond zijn gaan we ervan uit dat er geen bloedende zielen zijn. We
weigeren de realiteit van het leven in te zien.
Ik heb een een artikel
geschreven over religieuze discriminatie in mijn land (Letland), en ik heb het
op het Internet gepubliceerd. Sommige dwepers stuurden mij dreigbrieven,
beledigende leuzen, en openden een Internet discussie (op de website van een
kerk!) en drukten hun hoop uit dat ik uit de Theologische Faculteit gegooid zou
worden. Ik zou de politie hebben kunnen waarschuwen, maar dat heb ik niet
gedaan tenzij er een reële dreiging zou komen. Terwijl
ik nog in shock was over de reactie ging ik naar de Faculteit. Ik zal de woorden van de decaan nooit meer
vergeten: “Geef niet op! Er zijn dingen die u alleen kunt doen!”
Op basis van deze
woorden ga ik door met het schrijven en spreken in situaties die de
solidariteit van de samenleving vragen om een einde te maken aan leugens.
Het verhaal in
dit artikel zal ik bespreken vanuit hun legale en morele aspecten. Het verhaal
zelf is zeer persoonlijk en er is geen reden waarom dit verhaal in het publiek
zou moeten verschijnen, maar op de een of andere manier is het al publiekelijk
gemaakt aangezien Mr. Omatta besloten heeft om aandacht te trekken tot zijn
privé-leven. Het verhaal gaat over een burgerlijk geschil in een familie
afdeling die pijnlijke effecten had op derde partijen; namelijk de priester en
de parochianen.
Maar wat als
tijdens zo een burgerlijk geschil een van de partijen onverdiend aangeklaagd en
belasterd wordt? Beste burger, wat zou uw reactie zijn als een van uw vrienden
deze situatie mee zou maken? Wat als dit uw kennis zou zijn of een complete
vreemdeling? Zou u hem of haar durven helpen? Of zou u uw schouders ophalen en
snel weg gaan, omdat het u niets aangaat?
Professor van de KU Leuven
Faculteit van Theologie en Godsdienst wetenschappen, een priester, Reimund
Bieringer, besloot om in te grijpen en de waardigheid van een van de partijen
die benadeeld werd te behartigen. De priester maakte gebruik van zijn
burgerlijke vrijheden, maar ook zijn burgerlijke plichten voor de maatschappij-
de priester Bieringer diende een brief van steun voor de minder bedeelde partij
in. Ik wil hier even pauzeren en de aandacht van de lezer vestigen op twee
belangrijke dingen: ten eerste, de situatie die we nu bespreken gaat over een
burgerlijk geschil, waar beide partijen hun eigen bewijs voor hun zaak moeten
leveren. Ten tweede, de brief van steun voegt alleen toe aan het bewijs van de
ene of de andere partij. De geldigheid van al het bewijs, elk document in de
zaak wordt geëvalueerd door de burgerlijke instantie die de zaak behandeld.
Maar gedurende het civiele
proces van Mr. Omatta werd de priester Reimund Bieringer de rol van de zondebok
gegeven. Nu werd hij de vervanging voor de aangeklaagde vrouw en werd hij
publiekelijk aangeklaagd en belasterd door dezelfde persoon, die de feiten stil
hield, en naar de pers ging om te zeggen dat hij door de priester werd
geïntimideerd. Later beweerde hij dat hem zonder grond toegang tot de gebouwen
van de universiteit werd ontzegd.
Dit is het verhaal achter wat er
verscheen in de media: Mr. Omatta probeerde een mede parochiaan fysiek aan te
vallen na de mis op zondag. Hij verstoorde de vergadering van het religieuze
gemeenschap en ging in de lente naar de pers om te lamenteren dat hij onrecht
ervoer.
Deze hele situatie klinkt ongeloofelijk
en absurd, maar kijk, alles kan gebeuren wanneer iemand besluit een ander te
beschuldigen vanwege het gebrek aan eigen verantwoordelijkheidsgevoel, zichzelf
tot slachtoffer makende een monster te maken van de ander en dit – “mijn mensen
rechten!”- te noemen.
Alle rechten die de toegang tot
een zitting in een rechtbank en de juridische beslissingen van het departement
Familie van het Burgerlijke rechtbank, zijn gebruikt en de beslissing van de
rechtbank zijn gemaakt op basis van het bewijs dat aangedragen werd door de
twee partijen die in dit civiele proces betrokken waren. In het geval van Mr.
Omatta zijn alle rechten gebruikt met betrekking tot het wettelijk huwelijk en
wettelijke scheiding van het huwelijk. Wat zijn de juridische gronden voor elke
andere klacht die Mr. Omatta maakt?
Omwille van de vrede van de
religieuze gemeenschap vroeg de KU Leuven de persoon om de
universiteitsgebouwen niet binnen te gaan vanwege de morele belediging die hij
de gemeenschap heeft aangedaan en de verstoring van de liturgie. Ondanks dit
verbod gaat hij nog steeds naar de kerk, waarom?
Het verbod is onterecht-
verschijnt er op het Internet. Excuseer mij, maar elk verbod dient een
pedagogisch doel, ook in dit geval is dat gebeurd. Maar tot nu toe overtreed
Mr. Omatta deze verboden en laat hij zijn onwetendheid en disrespect zien voor
de regels. Wat is onze samenleving aan het doen? We
zijn stil. We kunnen beter
mensen opofferen dan iemand te laten spreken over de onzinnigheid van deze
situatie.
In feite maakt het ons niets
uit! Want als u durft te helpen, precies zoals de priester Bieringer deed,
wordt je vals beschuldigd en verkeerd gerepresenteerd, omdat wij onze eigen
verantwoordelijkheid en kracht van de samenleving negeren. We zijn bang om aan
de mensen rechten te komen, we tolereren, we laten de beschuldigingen gehoord
worden, omdat we niet echt begrijpen dat er bij elk recht een plicht hoort en
respect naar anderen in de samenleving.
Wat gebeurde er en blijft er
vandaag de dag gebeuren in onze samenleving? We kunnen beter de aangeklaagden
en degene die lijden voorbij lopen in stilte, in plaats van in te grijpen en te
verdedigen.
Wie kan de waardigheid
verdedigen van de vrouw die beschuldigd werd voor de gemeenschap?
Wie kan de eer herstellen van de
priester, die een steun brief stuurde aan de burgerlijke instanties? Ja, dit is het enige wat de priester deed!
Besluit u maar – wat is gerechtigheid en
wat zijn de mensenrechten hier?
Ik noemde mijn persoolijk verhaal in het
begin van dit artikel om een reden- nu u ingelicht bent over de juridische en
morele aspecten van deze situatie kunt u niet onverschillig blijven. Ik vraag u
vriendelijk om om u heen te kijken, want de volgende keer kunnen de
beschuldigingen tegen mij of tegen u gericht zijn. Wie zal ons dan verdedigen
als de schapen in wolven veranderen? Onthoud geliefde vriend, sommige dingen
bent u alleen in staat te veranderen.
photo: www.samaracanada.com
