Monday, November 18, 2013

Wanneer worden schapen wolven en vallen ze hun herder aan?

This article could not be published in the same newspaper, which published the lies. In fact, noone of the 3 main redactors of the newspaper ever answered my e-mails. And we talk about democratic Europe...

Therefore, I publish the article here. In Dutch.


LEUVEN: Het antwoord op de voortgaande disinformatie over de  amokmaker. Het laatste artikel dateert 30.10.2013 – “Vermeende amokmaker opnieuw uit kerk geweerd” on http://www.nieuwsblad.be


Wanneer worden schapen wolven en vallen ze hun herder aan?
                Het kan gebeuren in een horror film of in een nachtmerrie. Maar nee, het gebeurt dagelijks rond u en mij en wij schenken er geen aandacht aan. Wanneer we de dode lichamen niet op de grond zijn gaan we ervan uit dat er geen bloedende zielen zijn. We weigeren de realiteit van het leven in te zien.
                Ik heb een een artikel geschreven over religieuze discriminatie in mijn land (Letland), en ik heb het op het Internet gepubliceerd. Sommige dwepers stuurden mij dreigbrieven, beledigende leuzen, en openden een Internet discussie (op de website van een kerk!) en drukten hun hoop uit dat ik uit de Theologische Faculteit gegooid zou worden. Ik zou de politie hebben kunnen waarschuwen, maar dat heb ik niet gedaan tenzij er een reële dreiging zou komen. Terwijl ik nog in shock was over de reactie ging ik naar de Faculteit. Ik zal de woorden van de decaan nooit meer vergeten: “Geef niet op! Er zijn dingen die u alleen kunt doen!”
                Op basis van deze woorden ga ik door met het schrijven en spreken in situaties die de solidariteit van de samenleving vragen om een einde te maken aan leugens.
                Het verhaal in dit artikel zal ik bespreken vanuit hun legale en morele aspecten. Het verhaal zelf is zeer persoonlijk en er is geen reden waarom dit verhaal in het publiek zou moeten verschijnen, maar op de een of andere manier is het al publiekelijk gemaakt aangezien Mr. Omatta besloten heeft om aandacht te trekken tot zijn privé-leven. Het verhaal gaat over een burgerlijk geschil in een familie afdeling die pijnlijke effecten had op derde partijen; namelijk de priester en de parochianen.
                Maar wat als tijdens zo een burgerlijk geschil een van de partijen onverdiend aangeklaagd en belasterd wordt? Beste burger, wat zou uw reactie zijn als een van uw vrienden deze situatie mee zou maken? Wat als dit uw kennis zou zijn of een complete vreemdeling? Zou u hem of haar durven helpen? Of zou u uw schouders ophalen en snel weg gaan, omdat het u niets aangaat?
                Professor van de KU Leuven Faculteit van Theologie en Godsdienst wetenschappen, een priester, Reimund Bieringer, besloot om in te grijpen en de waardigheid van een van de partijen die benadeeld werd te behartigen. De priester maakte gebruik van zijn burgerlijke vrijheden, maar ook zijn burgerlijke plichten voor de maatschappij- de priester Bieringer diende een brief van steun voor de minder bedeelde partij in. Ik wil hier even pauzeren en de aandacht van de lezer vestigen op twee belangrijke dingen: ten eerste, de situatie die we nu bespreken gaat over een burgerlijk geschil, waar beide partijen hun eigen bewijs voor hun zaak moeten leveren. Ten tweede, de brief van steun voegt alleen toe aan het bewijs van de ene of de andere partij. De geldigheid van al het bewijs, elk document in de zaak wordt geëvalueerd door de burgerlijke instantie die de zaak behandeld. 
                Maar gedurende het civiele proces van Mr. Omatta werd de priester Reimund Bieringer de rol van de zondebok gegeven. Nu werd hij de vervanging voor de aangeklaagde vrouw en werd hij publiekelijk aangeklaagd en belasterd door dezelfde persoon, die de feiten stil hield, en naar de pers ging om te zeggen dat hij door de priester werd geïntimideerd. Later beweerde hij dat hem zonder grond toegang tot de gebouwen van de universiteit werd ontzegd.
                Dit is het verhaal achter wat er verscheen in de media: Mr. Omatta probeerde een mede parochiaan fysiek aan te vallen na de mis op zondag. Hij verstoorde de vergadering van het religieuze gemeenschap en ging in de lente naar de pers om te lamenteren dat hij onrecht ervoer.
                Deze hele situatie klinkt ongeloofelijk en absurd, maar kijk, alles kan gebeuren wanneer iemand besluit een ander te beschuldigen vanwege het gebrek aan eigen verantwoordelijkheidsgevoel, zichzelf tot slachtoffer makende een monster te maken van de ander en dit – “mijn mensen rechten!”- te noemen.
                Alle rechten die de toegang tot een zitting in een rechtbank en de juridische beslissingen van het departement Familie van het Burgerlijke rechtbank, zijn gebruikt en de beslissing van de rechtbank zijn gemaakt op basis van het bewijs dat aangedragen werd door de twee partijen die in dit civiele proces betrokken waren. In het geval van Mr. Omatta zijn alle rechten gebruikt met betrekking tot het wettelijk huwelijk en wettelijke scheiding van het huwelijk. Wat zijn de juridische gronden voor elke andere klacht die Mr. Omatta maakt?   
                Omwille van de vrede van de religieuze gemeenschap vroeg de KU Leuven de persoon om de universiteitsgebouwen niet binnen te gaan vanwege de morele belediging die hij de gemeenschap heeft aangedaan en de verstoring van de liturgie. Ondanks dit verbod gaat hij nog steeds naar de kerk, waarom?
                Het verbod is onterecht- verschijnt er op het Internet. Excuseer mij, maar elk verbod dient een pedagogisch doel, ook in dit geval is dat gebeurd. Maar tot nu toe overtreed Mr. Omatta deze verboden en laat hij zijn onwetendheid en disrespect zien voor de regels. Wat is onze samenleving aan het doen? We zijn stil. We kunnen beter mensen opofferen dan iemand te laten spreken over de onzinnigheid van deze situatie.
                In feite maakt het ons niets uit! Want als u durft te helpen, precies zoals de priester Bieringer deed, wordt je vals beschuldigd en verkeerd gerepresenteerd, omdat wij onze eigen verantwoordelijkheid en kracht van de samenleving negeren. We zijn bang om aan de mensen rechten te komen, we tolereren, we laten de beschuldigingen gehoord worden, omdat we niet echt begrijpen dat er bij elk recht een plicht hoort en respect naar anderen in de samenleving.
                Wat gebeurde er en blijft er vandaag de dag gebeuren in onze samenleving? We kunnen beter de aangeklaagden en degene die lijden voorbij lopen in stilte, in plaats van in te grijpen en te verdedigen.
                Wie kan de waardigheid verdedigen van de vrouw die beschuldigd werd voor de gemeenschap?
                Wie kan de eer herstellen van de priester, die een steun brief stuurde aan de burgerlijke instanties? Ja, dit is het enige wat de priester deed!
Besluit u maar – wat is gerechtigheid en wat zijn de mensenrechten hier?
                Ik noemde mijn persoolijk verhaal in het begin van dit artikel om een reden- nu u ingelicht bent over de juridische en morele aspecten van deze situatie kunt u niet onverschillig blijven. Ik vraag u vriendelijk om om u heen te kijken, want de volgende keer kunnen de beschuldigingen tegen mij of tegen u gericht zijn. Wie zal ons dan verdedigen als de schapen in wolven veranderen? Onthoud geliefde vriend, sommige dingen bent u alleen in staat te veranderen.



photo: www.samaracanada.com 

No comments: